مقالات, وبلاگ

6 عامل ترکیدگی مخرب دیگ های آبگرم چدنی

6 عامل ترکیدگی مخرب دیگ های آبگرم چدنی 

 

به طور کلی دیگ های چدنی آبگرم  به شدت در معرض سوراخ شدن ، ترکیدگی و همچنین سوختگی پر ه ها قرار داند ، که در صورت نگهداری و صحیح ، نصب اصولی و صحیح و انتخاب مشعل متناسب در حدود 25 سال بی نیاز تعمیرات و نگهداری هستند ، البته پارامتر هایی دیگر از مانند کیفیت خوده دیگ و یا مدل آن  بسیار موثر در طول عمر دیگ های چدنی دخیل هستند ، ولی خاصیت چدن این هست که هرچه بیشتر در معرض آتش قرار بگیریند خاصیت آتش خوار بودن چدن شعله ور تر میشود و باعث استحکام بیشتر می شود.

 

  1- عدم انتخاب مشعل متناسب با ظرفیت بویلر :

 

  1. از شایع ترین عوامل سوختگی بویلرهای چدنی در مخصوصا پرهای آخر ، عدم تناسب ظرفیت مشعل با ظرفیت دیگ  می باشد.در دیگ های آبگرم چدنی باید ابتدا 20 درصد از ظرفیت مشعل کسر نمود . و سپس مشعل برای آن انتخاب کرد ، متاسفانه در  بسیاری از  سایت های تاسیساتی مرتبط  عنوان شده 20 درصد ظرفیت مشعل از ظرفیت بویلر بیشتر لحاظ گردد که این روش اساسا از پایه اشتباه می باشد.
  2. از طرف دیگر در کاتالوگ های دیگ های چدنی ، ظرفیت دستگاه بر اساس شرایط حداکثر و بدون در نظر گرفتن کاهش راندمان احتراق درج شده است و  اعداد درج شده برای هر دیگ با یک ظرفیت به هیچ عنوان واقعی نیستند

 

 2- شکل محفظه احتراق دیگ های چدنی  :

 

  1. به طور کلی و براساس تجربه و ازمایش صورت گرفته ، دیگ های آبگرم چدنی که دارای حجم مخفظه احتراق بیشتری هستند ،طول عمر بیشتری نسبت به بویلر هایی که حجم محفظه احتراق به دلیل نوع طراحی کم است را دارند .
  2. البته شاید بنا به دلایلی بتوان گفت ، که کوچک بودن حجم محفظه احتراق باعث راندمان بیشتر بویلر های چدنی می شود ، ولی اینقدر روی طول عمر دیگ تاثیر می گذارد روی راندمان موثر نیست ، راندمان تمام بویلر های چدنی 80 درصد با هر نوع  طراحی محفظه احتراق  می باشد.
  3. اگر بخواهیم پروفیل پخش شعله مشعل را در طول دیگ چدنی ، وقتی که مشعل دستگاه در حال کار است تشریح کنیم ، در دیگ هایی که محفظه احتراق  آن به دلیل نوع طراحی کم است ،یعنی ارتفاع دیگ کم می باشد ،قسمتهایی از شعله یا تمام آن هنگامی که در طول محفظه احتراق  شروع به حرکت می کنند ، از بالا پایین در تماس با پرهای میانی دیگ چدنی هستند ، این تماس طولانی و مماس بودن شعله برای پر های دیگ های چدنی در مدت کم ، سوختگی و متعاقب آن نشتی آب را به دنبال خواهد داشت ،حالا هرچقدر ظرفیت مشعل بیشتر باشد پروفیل پخش شعله با محفظه احتراق  تنظیم نیمگیردد و به اصطلاح شعله های مشعل مماس با پره های  طول دیگ را در محفظه احتراق   طی میکند.
  4. از طرفی پروفیل شعله مشعل در مشعل های گازوئیلی به عدد نازل مشعل نیز مراجعه می شود ،لذا باید در صورت استفاده از مشعل های گازوئیلی نازل 30 درجه برای آن انتخاب کرد
  5. به طور کلی دیگ های چدنی با نازل 30 درجه سازگاری بیشتری دارند.
  6. به همین دلیل شرکت های تولید کننده دیگ های چدنی معمولا دیگ هایی با ارتفاع باالا با محفظه احتراق  بیشتر طراحی میکنند تا به طول عمر دستگاه کمک نمانید

 

 

 

 3-پدیده کندانس یا کاهش دمای دود در محفظه احتراق

 

  1. از عوامل منفی که باعث سوراخ شدن پره های مخصوصا انتهایی بویلر های چدنی می شود ، ایجاد پدیده کندانس یا کاهش دمای شعلخ در انتهای دیگ می باشند.
  2. در بویلرهای چدنی طول دیگ و طول شعله مشعل باید نسبتی معین داشته باشند ، معمولا در دیگ های بالای 12 پره به دلیل اینکه دمای انتهای شعله با ابتدا بویلرمتفاوت است  و به نوعی دمای آن کاهش می یابد ، این پدیده باعث ایجاد ترکیبات اسیدی شده و مستقیما پره های چدنی که به شدت به ترکیبات اسیدی حساس هستند را سوراخ می کند
  3. در دیگ های بالای 12 پره این پدیده به شدت رایج است و بویلرهای چدنی بالای 12 پره را کندانس تهدید میکند ، خوشبختانه چند سالی هست مه شرکت های تولید کننده دیگ های آبگرم چدنی به  فروش و طراحی دیگ های 12 پره به بالا رغبتی نشان نمی دهند و یا حتی از سبد محصولات خود آن را حذف کرده اند.

 

  4 – شوک حرارتی به دیگ های چدنی :  

 

  1. به جرات می توان عنوان کرد نیمی از دیگ های چدنی به دلیل ایجاد شوک حرارتی در اثر افزایش  دمای رفت و برگشت آب و یا نفوذ هوا به داخل محفظه احتراق خود دچار شوک حرارتی می شوند. شوک حرارتی وقتی اتفاق می افتد که اخالاف دمای رفت و برگشت آب به بیش از 20 تا 27 درجه برسد ،، در اقلیم های سردسیر شوک حرارتی قاتل دیگ های چدنی هستند ، که حتی اختلاف دما به بیش از 30 درجه نیز غالبا رسیده است.
  2. برای برطرف کردن این معضل خصوصا در در ظرفیت های بیش از 200 هزار کیلوکالری باید مسیر ورودی آب به بویلر یعنی همان برگشت آبگرم گرمایش ، از سمت جلوی دیگ اجرا شود ،غالبا در بویلر های چدنی ، خروجی و ورودی آب از قسمت انتهایی دیگ و از سمت پشت دودکش دقیقا جایی که دمای دیگ بالاست ،به همین دلیل وقتی آب با اختلاف دمای بعضا30  درجه و یا 25  درجه وارد می گردد، پر های سمت دودکش دچار شوک و تنش حرارتی شده  سوراخ شدن را به همراه دارد .
  3. وقتی مسیر ورودی آبگرم به سمت از طرف مقابل ، یعنی از سمت درب دیگ و باشد حداقل اختلاف دما را 10 درجه جبران کرده و به نوعی آب برگشتی را پیش گرمایش کرده ایم.
  4. در واقع هرچقدر ظرفیت دیگ های چدنی افزایش پیدا کند ،باید شوک حرارتی به دستگاه را جدی گرفت ؛و مسیر ورودی آب یا همان برگشت آبگرم به دیگ را از سمت مقابل بویلر اجرا کنیم ، هرچند که کارخانه های تولید کننده دیگ های چدنی اهمیت چندانی به این موضوع نمی دهند ،ولی هنگام نصب به راحتی مسیر برگشت آبگرم را تغییر داد.

 

 5- عدم آبندی و دودبند کردن هنگام مونتاژ :

 

  1. دیگر دلیلی که در بدو کارکرد و راه اندازی دستگاه ممکن است بویلر های چدنی در حالیکه کمتر از یک ماه از راه اندازی آن گذشته است ، سوارخ کند ، عدم آبندی و دود بند کردن دیگ ، هنگام مونتاژ و یا به عبارتی عدم نصب صحیح آن می باشند.
  2. ازنجاکه محفظه احتراق دیگ های چدنی به صورت فشار منفی است ، هنگام کارکرد بویلر مکش هوای سرد موتورخانه به داخل دیگ چدنی در اثر فشار منفی بودن محفظه احتراق  اتفاق می افتد ، این اختلاف دما و افت شدید دما در محفظه احتراق باعث سرد شدن به سرعت آن و ایجاد تنش های حرارتی و سوراخ شدن پر ها دیگ دیگ می شود.

 6- ایجاد مقاومت حرارتی بنام روسوب :

 

  1. به جرات می توان گفت ، ایجاد و تشکیل رسوب قاتل نیمی از تجهیزات موتورخانه  مانند بویلر های چدنی ، منابع کویلی و دوجداره ، مبدل های حرارتی ، پمپ های سیرکولاتور ، کویل های حرارتی و حتی کلکتور ها و لوله  هام از دست رسوب در مان نیستند در واقع هر تجهیزی که با اّگرم در تماس هتسند پتانسیل رسوب گیری و کاهش راندمان را دارند ،
  2. تاثیر رسوب بر دیگ های چدنی آبگرم مستقیما باعث سوختگی پر های آخر می شوند ، زیرا با تشکیل رسوب یک لایه ای زا مقاومت حرارتی بروی پر های بویلر  تشکیل میشود //ف و ازنتقال حرارت شعله به آّب جلوگیری میکند ، زیرا اساس کار بویلر های آبگرم چدنی ، انتقال  حرارت شعله به آب است ، وقتی رسوب جلوی این انتقال حرارت را بگیرد ، بدین معنی است ، پره های دیگ خودشان دارند به جای آب گرم می شوند و مقداری کمی از آن را به آب انتقال می دهند ، به مروز زمان رسوب بیشتر و جلوی انتقال حرارت را کامل میگیرد.

2 دیدگاه در “6 عامل ترکیدگی مخرب دیگ های آبگرم چدنی

  1. nima گفت:

    باسلام.
    فرمول محاسبه توان مشعل برابر است با:
    توان دیگ تقسیم بر راندمان مشعل.
    راندمان مشعل براساس ظرفیت حرارتی سوخت محاسبه میشود که برای گازوئیل 75 تا 80 درصد و برای گاز 90 تا 95 درصد است.
    بنابراین توان مشعل از توان دیگ بیشتر خواهد شد.درصورتی که شما در قسمت اول فرمودید باید 20 درصد از توان دیگ کم شود و مقدار به دست آمده توان مشعل است در حالی که این تصور شما کاملا اشتباه است.
    دلیل سوختن پره های دیگ چدنی به دلیل تماس مستقیم شعله با پره ها میباشد.

    1. تراژ انرژی گفت:

      با سلام
      دوست عزیز اشتباهی که بیشتر کاربران انجام می دهند ، این است که از محاسبه مشعل فقط 20 درصد بالاتر از ظرفیت را در نظر گرفتند ،درست است ، ولی 20 درصد از کدام ظرفیت ؟ ظرفیت واقعی؟ ظرفیت اسمی ؟
      این مطلبی که بنده در قسمت تحریر کرده ام حاصل تجربه 10 ساله در شرکت شوفازکار و شرکت های مشابه تولیدی دیگ های حرارت مرکزی است که اولا :
      ظرفیت های درج شده در کاتاوگ های تمام دیگ های حرارت مرکزی مخصوصا دیگ های چدنی به هیچ عنوان واقعی نیست ، به هیچ عنوان ، حداقل 20 درصد بالاتر است

      دوست عزیری که فرمودین اشتباه هست برای مثال

      دیگ چدنی شوفاژکار سوپر 400/10 ظرفیت برابر 260000 کیلوکالری دارد؛ اگر با تصور جنابعالی 20 درصد بالاتر مشعل 312000 باید انتخاب کرد ،ولی اگر همین مشعل را انتخاب کنید پره آخر دچار سوختگی میشود و وقتی به شرکت شوفاژکار مراجعه میکنید ،در جواب به شما می گویند باید یک مدل ظرفیت را کاهش میدادین ، یعنی مدل JGN 80/2 باید نصب می شده است یعنی برابر ظرفیت دیگ یا به عبارتی 15 درصد از ظرفیت دیگ کسر و سپس مشعل را با همان نکته قدمی 20 درصد بالاتر انتخاب کنید

نظرات بسته شده است.